گپی با بزرگان 10 از مصطفی رضایی

- تواضع بیجا آخرین حد تکبر است***لابرویر

- به هنگام نکوهش در هنگام باران ، به بهره اش نیز بیاندیش***ارد بزرگ

- آنها که غائبند ، کمال مطلوبند و حاضرین ، معمولی و پیش پا افتاده***گوته

- فقط به ندای کودک درون خویش گوش بسپار نه هیچ***کریستیان بوبن

- ادب خویش را هیچ گاه فرو مگذار ، با وجود آنکه مورد ریشخند باشی***ارد بزرگ

برگرفته از : وب سایت مصطفی رضایی
http://kingestan.persianblog.ir/post/16/

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

آگاهی، تنها راه رسیدن به آزادیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

تصویر
آیا ما مهربان هستیم؟! آنگاه که در هنگامه دیدار این و آن، یا رهایی از رنج و سختی، جانداری را سر می بریم؟! به جای این کارها، درخت بکاریم، نان ببخشاییم و براستی مهربان باشیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی با کسانی که دستشان به خون دیگران آغشته است، نمی توان مهربان بود. آنها را باید به قانون سپرد، "اُرُد" مهربانی را، همانند بسیاری موارد دیگر، مطلق نمی داند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی آدم شایسته، بخاطر بدی های دیگران، نامهربانی پیشه نمی کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی تنها از چشمه نیکوکاری و مهربانی، آرامش در وجود ما جاری می شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی در یک جامعه سالم، مردم پیوسته برای هم فداکاری می کنند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی آنهایی که مهر ورزیده اند، جاودانه شده اند... و چه زیباست فصل رویش مهر و دوستی... دیوارهای شهرهایمان را با مهر پرشکوفه کنیم و آنچه را نیاز نداریم بر آن بیاویزیم و به هم ببخشیم... این گام کوچک امروز ما، یادگاری باشکوه خواهد بود برای فرزندانمان و دودمانهای پسین، از مردم مهرورز زمانه ما... همدیگر را عاشقانه دو
بیشتر بخوانيد

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) فر گرد *باران*

تصویر
- فرگرد باران یکبار می گویم وبس! آسوده قلبی ست که اندیشه های غم را « هرچه هست» برای فردامیگذارد وفردا رابرای روزی دیگر ولحظه را برای «لحظه » می گذراند وخنده را همیشه پذیراست وچون بپرسی از دنیا چه میخواهی , خواهد گفت:« امروز را»!!! ف.شیدا 4مهر1383 طبیعت سرشار از زیبائی هائی ست که نگاه را را بخود خیره ساخته وانسان را محو خود میسازد انچه در زمین واسمان دل کهکشان ها واعماق دریاها وقعر زمین نیز موجود است «وانسان گاه با چشم طبیعی قادر بدیدن آن نیست » از جمله عجایب زیبائی ست که گوئی در هریکی ودرهر ذره وهر بخشی ازآن( که هریک ساخته شده از اتمی ست وموجودیتی یافته است ) انقدر محاسن موجود است که گاه انسان را به شگفتی وا میدارد. اینکه خداوند یکتا چگونه و درچه مدت زمانی همه ی انچه را هست خلق کرده است بر آدمی آشکار نیست اما انچه میدانیم این است که هیچ اتم عنصر وموجودیتی َ،وجود ندارد که بی دلیل َ، وتنها بر حسب این بوجود آمده باشد که فقط حضور داشته باشد . ما از بسیاری،ازآنچه در طبیعت موجود است حتی آگاهی نداشته وتمامی علت ومعلولهای آنرا نمیدانیم وآدمی درطی قرنها در این سوال
بیشتر بخوانيد